Kurczak tikka masala i "Lalki w ogniu"

Kolejne pyszne i aromatyczne danie z kuchni indyjskiej. Moje danie różni się od tradycyjnego, bo zamiast pomidorów użyłam przecieru pomidorowego z konieczności opróżnienia lodówki z różnych resztek. Tradycyjnie kurczaka tikka masala podaje się z chlebkami naan lub ryżem. U mnie dodatkiem jest komosa ryżowa.

Składniki (na dwie porcje):


Marynata
pojedyncza pierś kurczaka
150 ml jogurtu naturalnego
pół łyżeczki mieszanki garam masala
pół łyżeczki cynamonu
pół łyżeczki imbiru w proszku
płaska łyżeczka mielonej kurkumy
łyżeczka mielonej kozieradki
łyżeczka mielonej kolendry
pół łyżeczki soli
łyżeczka ostrej papryki

150 ml komosy ryżowej

1. Jogurt wymieszać z przyprawami
2. Pierś kurczaka pokroić w sporą kostkę (ok. 3 cm).
3. Przełożyć kawałki kurczaka do jogurtu.
4. Przykryć folią spożywczą i odłożyć na kilka godzin do lodówki.
5. Komosę zalać wodą, by nasiąkła i by szybciej się potem ugotowała.
6. Tuż przed ostatecznym przygotowaniem kurczaka wypłukać komosę w kilku wodach.
7. Gotować komosę w podwójnej ilości wody do momentu jej odparowania.
8. Po odparowaniu wody trzymać komosę pod przykryciem, by "doszła".

Sos
pół cebuli
łyżka oleju
3 łyżki śmietany
łyżeczka słodkiej papryki
łyżeczka startego imbiru
4 łyżki przecieru pomidorowego (lub 3 łyżeczki koncentratu)

1. Na patelni rozgrzać olej.
2. Cebulę pokroić w drobną kostkę i wrzucić na olej. Zeszklić.
3. Dodać paprykę i imbir. Wymieszać.
4. Kurczaka oczyścić z nadmiaru marynaty i przełożyć na patelnię.
5. Lekko podsmażyć.
6. Wlać ok. 30 ml wody, przykryć patelnię i dusić całość kilka minut.
7. Dodać przecier pomidorowy i śmietanę. Wymieszać i podgrzać. Nie dopuścić do zagotowania się śmietany.
8. Podawać kurczaka z chlebkiem naan, ryżem lub - jak u mnie - komosą ryżową.
9. Posypać natką kolendry.

 Pomysł na dzisiejszy obiad pojawił się na wspomnienie książki Pauliny Wilk pt. "Lalki w ogniu". Autorka (podróżniczka i dziennikarka) zderzyła w książce dwa obrazy Indii: bogatych widocznych dla turysty, który na moment do nich przyjeżdża, mieszkając w hotelach i skrajnie biednych do zobaczenia wtedy, gdy skręci się w którąś z bocznych ulic. Szokują tamtejsze zwyczaje, znikanie dziewczynek, wyrzucanie z domów wdów, które po śmierci mężów stają się nic nie znaczącym przedmiotem. Dopiero wtedy Europejczyk rozumie sati, czyli palenie wdów na pogrzebowych stosach razem ze zwłokami mężów. W kulturze Słowian ten obyczaj stosowany był w czasach pogańskich do X wieku, co opisuje m.in. Ibrahim ibn Jakub (X w. n. e.) oraz Józef Ignacy Kraszewski w "W starej baśni".

--------
Podobne:

Szybkie danie z kaszy jaglanej

Sorgo z roladkami z kurczaka

Kokosowa potrawka z kurczaka