Kluski śląskie i "Trzy metry nad niebem"

Kluski śląskie to dla mnie rozwiązanie wypadkowe, gdy na obiedzie spotykają się miłośnicy i przeciwnicy ziemniaków. Bo nawet jeśli ktoś nie lubi pure, to z przyjemnością zjada kluchy :) Tak pogodziłam gusta smakowe młodego Gościa i swoje ;) Poza tym to bezglutenowy sposób na wykorzystanie nadmiaru gotowanych ziemniaków.

Składniki:

ugotowane ziemniaki i mąka ziemniaczana w proporcji 4:1 (u mnie 720 g pure i 180 g mąki ziemniaczanej, z czego wyszły 3 pokaźne porcje)
sól

1. Nastawić wodę na gotowanie klusek. Osolić ją, gdy zawrze.
2. Ugotowane w osolonej wodzie ziemniaki przecisnąć przez praskę lub bardzo dokładnie rozgnieść widelcem albo tłuczkiem.
3. Z mąki i ziemniaków zagnieść jednolite ciasto. Podzielić na kawałki i formować z nich kulki, a następnie palcem wskazującym zrobić wgłębienia pośrodku (jak na zdjęciu obok).
4. Na osolony wrzątek wrzucać kluski. Jeśli wyszły Wam różnych rozmiarów, zacznijcie wrzucać od największych.
5. Gotować kluski ok. minuty-dwóch od momenty ich wypłynięcia na wierzch.
6. Podawać z sosem. U nas sos na bazie pieczarek i warzyw.

-----
Podobne:

Knedle ze śliwkami

Kotlety ziemniaczaono-jaglane

Pyzy

Po "Trzy metry nad niebem" Federico Moccii sięgnęłam za sprawą informacji, że książka cieszy się dużym wzięciem na świecie. Z tego też powodu została sfilmowana.
To historia miłości dwojga nastolatków: Babi, wzorowej uczennicy i dziewczyny z tzw. dobrego domu oraz Stefano (Stepa), znanego hulaki i zabijaki rzymskiego, spędzającego czas na motocyklowych wyścigach, bijatykach z byle powodu, ucieczkach przed policją. Babi, choć sama nie chce się do tego przyznać, imponuje sposób bycia Stepa i ulega jego namowom i zachowaniom.
Mimo tego, że książka ma kilkaset stron, ma się wrażenie, że nic się w niej nie dzieje. Wieje nudą, a historia nastoletniej miłostki i zauroczenia chwilami denerwuje.
Nie przekonały mnie zmiany zachodzące w głównych bohaterach. Według mnie są jedynie pobożnym życzeniem autora.
Może książka jest interesująca dla nastolatków przeżywających swoje pierwsze zauroczenia i miłości... Ale nie sądzę, by większość z nich przebrnęła do końca przez tę książkę.
Mnie denerwowało też polskie tłumaczenie. Szczególnie często pojawiało się określenie "chłopiec", gdy w naszym języku stosuje się słowo "chłopak" bardziej pasujące do całej historii.