"Gniazdo Kruka" Tomasza Sekielskiego

Po przeczytaniu tomu drugiego pt. "Obraz kontrolny" trylogii Tomasza Sekielskiego od razu zabrałam się po ostatnią część serii. I po prostu ją pochłonęłam. Według mnie to najlepsza część trylogii.

Po akcji w DTV, w której zginęło dwóch czołowych ludzi, Artur Solski znów trafił do szpitala psychiatrycznego w Choroszczy. I wszystko wskazuje na to, że długo z niego nie wyjdzie, bo komuś bardzo zależy, by utrzymywać go w stanie katatonicznym.

Dotychczasowy Sejf zmienił nie tylko osoby nim zarządzające, ale też siedzibę. 

Sprawę zabójstwa w DTV bada rosyjski agent, rozpoznany w poprzednim tomie. Dotychczasowy premier podaje się do dymisji, a jego miejsce zajmuje dotychczasowa minister Alicja Berchart.

A Artur zyskuje adwokatkę, która wespół z Anną Kaliską i przyjaciółką pracującą w DTV stara się rozwikłać sieć intryg i poinformować opinię publiczną o przekrętach polityków. Nie jest to łatwe do wykonania.

Jaki związek ma z tymi rozgrywkami politycznymi kierowca Lenina? Co zamierza Kruk? Jak rozwinie się rywalizacja poszczególnych "służb bezpieczeństwa"?

"Gniazdo Kruka" okazało się emocjonalną jazdą bez trzymanki. Intryga goniła intrygę. Seria zabójstw lub samobójstw przeplata się z ostrym seksem, narkotykami, wielkimi pieniędzmi i poczuciem władzy. W tym tomie stopniowo czytelnik poznaje, kto trzyma sznurki i nimi steruje oraz dowiaduje się, jakie zadania mają do wykonania międzynarodowi szpiedzy i matrioszki. A wszystko przez posiadanie informacji lub chęć ich zdobycia, by za ich pomocą móc trzymać w szachu innych.

Tom trzeci jest zdecydowanie najlepszy, jakby autor z każdym kolejnym tomem nabierał wprawy.

Pozostaje jedynie niesmak, że tak wygląda świat wielkiego biznesu i władzy :(

32/2021 (328 str.)

CCC