Placki z robinią akacjową i syropem klonowym

Wczoraj wspomniałam o Kevinie Kline'ie i Jego roli we "Francuskim pocałunku". Meg Ryan gra w nim rolę Amerykanki, która emigruje do Kanady, a potem przełamuje paniczny strach przed lataniem i przekracza ocean, by podążyć za ukochanym do Francji. Oglądałam ten film dziesiątki razy i wciąż się zastanawiam, co może kierować ludźmi emigrującymi z USA do Kanady. Bo przecież nie tylko smak syropu klonowego ;) I to skojarzenie nasunęło mi pomysł na drugie śniadanie osłodzone syropem klonowym. A że dzisiejszy poranny spacer zakończył się zrywaniem przecudnie pachnącej robinii akacjowej, postanowiłam usmażyć placki. Przed wyjściem coś mnie tknęło, by wziąć ze sobą scyzoryk. Opłacało się, bo łatwiej było zerwać kwiaty i uchronić się od zranienia dość sporymi kolcami.

Robinia została przywieziona do Europy z Ameryki Północnej na początku XVII w. przez Jeana Robina. Od jego nazwiska pochodzi nazwa tego drzewa Robinia Pseudoacacia. 
Kwiaty pseudo akacji są surowcem zielarskim, który najlepiej pozyskiwać o poranku suchego i pogodnego dnia. Z suszonych kwiatów przygotowuje się z napar, który działa uspokajająco, moczopędnie i przeciwskurczowo. Napar ten pobudza organizm do produkcji żółci i obniża gorączkę. Stosuje się go przy zapaleniu nerek. Wchodzi w skład mieszanek ziołowych na kamicę.
Reszta rośliny jest trująca!


Składniki:



3 grona kwiatów robinii akacjowej
250 g mąki pszennej
2 jajka
łyżka cukru trzcinowego Demerara
łyżka spirytusu
łyżeczka cukru waniliowego
szczypta soli
ok. 300 ml mleka
olej do smażenia

Mąkę wymieszać z solą, cukrami i jajkami. Stopniowo dolewać mleko i mieszać do uzyskania konsystencji gęstej śmietany. Dolać spirytus. Wymieszać.
Dodać opłukane pojedyncze kwiaty robinii. Wymieszać.

Wykładać łyżką wazową na rozgrzany olej i smażyć po obu stronach po dwa razy.

Placki podawać polane syropem klonowym.

-------------
Podobne:

Seler naciowy w tempurze

Naleśniki z makrelą i gorgonzolą

Kotlety ziemniaczano-jaglane