Pęczak z pecłonkami

Pecłonki, czyli gąski zielonki lub gąski niekształtne, to późnojesienne grzyby o niesamowitym aromacie i smaku. Ja je nazywam polskimi truflami, bo czasem trzeba je wygrzebać z ziemi (historia z jednego ze zbiorów na dole postu), a jedynym sygnałem, że są w niej ukryte jest popękany wzgórek piachu. Najlepszym towarzystwem dla nich są składniki o niezbyt intensywnym zapachu.

 

Składniki (na 2 porcje):


150 ml pęczaku
mała cebula
2 szklanki pecłonek/gąsek
jalapeno lub inne chili
sól
łyżka oleju do smażenia

1. Grzyby namoczyć w wodzie i pozostawić na ok. kwadrans, żeby odmoczony piach opadł.
2. Wypłukać grzyby w kilku wodach, myjąc starannie kapelusze.
3. Przełożyć na sito dla odcieknięcia wody.
4. Pęczak wypłukać w kilku wodach, miętosząc kaszę w rękach.
5. Gdy woda z kolejnych płukań będzie przejrzysta, wlać 350 ml wody. Zagotować. Od momentu zawrzenia wody zmniejszyć ogień. Gotować do odparowania wody. A potem trzymać pod przykryciem.
6. W czasie gotowania pęczaku rozgrzać olej na patelni.
7. Na patelnię przerzucić pecłonki. Puszczą sporo wody, więc smażyć, aż woda wyparuje.
8. Cebulę obrać i pokroić w kostkę.
9. Jalapeno opłukać, odciąć ogonek, wykroić nasiona. Papryczkę pokroić w kostkę.
10. Dodać cebulę i chili do odparowanych grzybów. Zeszklić.
11. Całość posolić.
12. Dodać niewielką ilość wody, by zebrać smak z patelni i by grzyby nie były suche.
13. Wyłożyć pęczak na talerz, na wierzch ułożyć grzyby.
14. Podawać :)

-------
Podobne:

Penne z pieczarkami

Zupa pecłonkowa z zacierkami

Rydze w śmietanie

A teraz czas na krótki poradnik zbierania pecłonek (gąsek zielonek). Podkreślam, że trzeba te grzyby znać, bo łatwo je pomylić z grzybami trującymi. Najlepiej za pierwszym razem zabrać się na grzybobranie ze znawcą pecłonek. Odmiany zielone czy żółte raczej nie powinny sprawiać problemu w określeniu, czy znalezione grzyby są jadalne. W przypadku pecłonek siwych (gąsek niekształtnych) odróżnienie ich od np. młodych owocników muchomorów sromotników jest trudniejsze i te polecam zbierać wyłącznie z ich znawcą. My rozpoznajemy je po lekko żółtym kolorze trzonków tuż pod kapeluszami. No i oczywiście po bardzo charakterystycznym zapachu ;)

Jak znaleźć pecłonki/gąski zielone w lesie?
Najpierw natrafiasz na małe wzniesienie, z którego może przeświecać coś żółtozielonego. Dotykasz tego miejsca, czujesz stwardnienie, więc

grzebiesz wokół zgrubienia i widzisz! piękny okaz.

Grzebiesz zatem dalej i docierasz do podstawy trzonka pięknej gąski/pecłonki.

Gdzie indziej widzisz wzniesienie z podejrzanie ułożonym igliwiem. Dotykasz,

a tu niespodzianka - dwa okazy!

Zbieranie jest żmudne, ale radocha z każdego znalezionego okazu (czasem z nosem przy ziemi, jak we Francji pies lub świnia w poszukiwaniu trufli) niesamowita :)
Na pocieszenie dodam, że gąski zielonki/pecłonki można znaleźć bez specjalnego wpatrywania się - wystają w widoczny sposób ponad ziemię czy mech.