Szarlotka domowa oraz "Woda różana i chleb na sodzie"

Zapisując niedawno na blogu przepis na ciasto z jabłkami Ewy Wachowicz, zdałam sobie sprawę z faktu, że nie było tu do tej pory przepisu na ciasto, które najczęściej gości na moim stole. Szarlotka to jedno z tych ciast, które zawsze wychodzi i smakuje wszystkim. Zapach świeżo upieczonej szarlotki był kiedyś  trikiem w sprzedaży mieszkań - podobno ewentualni nabywcy łatwiej podejmowali decyzję kupna, bo aromat tego ciasta dawał atmosferę rodzinnego ciepła i przytulności mieszkania.

Składniki (na blachę 40 cm x 25 cm):


4 szklanki (po 200 ml) mąki
łyżeczka proszku do pieczenia
2 łyżeczki cukru waniliowego
4 duże jaja lub 6 małych
200 g masła
ewentualnie: olej o łagodnym smaku
szczypta soli
pół szklanki cukru
4 słoiki wekowanych tartych jabłek
cynamon

1. Białka oddzielić od żółtek.
2. Mąkę z proszkiem do pieczenia przesiać na stolnicę. 
3. Masło pokroić na kawałki. Dodać do mąki. Wymieszać, by masło pokryło się mąką.
4. Do mąki z masłem dodać żółtka i cukier waniliowy. Zagnieść jednolite ciasto. Jeśli składniki nie będą się chciały połączyć, dolać olej. Ciasto włożyć do lodówki.
5. Formę wyłożyć papierem do pieczenia.
6. Jabłka wymieszać z cynamonem. Ja dodaję go 2-3 łyżeczki.
7. Z białek i soli ubić sztywną pianę.
8. Stopniowo dodawać do piany cukier, wciąż ubijając. Pianę ubić ponownie na sztywno, ale może się ona lekko przesuwać po ściankach miski.
9. 2/3 ciasta zużyć do wyłożenia formy. Polecam zrobić niewielki rant wokół, by sok nie wylewał się z szarlotki na zewnątrz.
10. Na ciasto wyłożyć jabłka, a na nie pianę z białek. Równo rozprowadzić.
11. Wierzch posypać resztą ciasta startego na tarce o grubych oczkach.
12. Ciasto piec ok. 1,5 godziny w temperaturze 180 stopni C. (program góra/dół). Ciasto powinno mieć ładny złoty kolor.
13. Po upieczeniu ciasto wyjąć z formy na kratkę.

-----
Podobne:

Pleśniak ze śliwkami

Ciastka "żabie mordki"

Jaglana szarlotka ze śmietaną

Po przeczytaniu "Zupy z granatów" Marshy Mehran wiedziałam, że po kolejną część też sięgnę.
Książka pt. "Woda różana i chleb na sodzie" napisana jest przez Marshę Mehran w podobnej konwencji. Tym razem akcja toczy się jesienią, więc tym bardziej wciągnęłam się w lekturę.
To kontynuacja losów trzech irańskich sióstr Aminpur, które wyemigrowały do Europy i zamieszkały u wybrzeży oceanu w Irlandii.
Życie sióstr w Ballinacroagh (zachodnia Irlandia, hrabstwo Mayo) powoli się stabilizuje. Najstarszą z nich, Mardżan, zaczyna się interesować się angielski pisarz, którego korzenie wywodzą się z irlandzkiego hrabstwa Mayo. Bahar co drugi dzień bierze wolne popołudnie i znika z kawiarni. Kobiety zauważają, że Bahar nie cierpi już na dokuczliwe migreny. Lejla z kolei przeżywa bunt nastolatki i burzę hormonów. Tęskni za kolejnymi spotkaniami z Malachym i chce być dorosła.
Ich Cafe Babilon i aromatyczne bliskowschodnie potrawy wciąż mają swoich zwolenników, ale i przeciwników. Po tym, jak miejscowego barona piwnego Thomasa McGuire'a uziemiło łóżko, jad i nienawiść sączy się z ust rozsiewającej plotki Dervly Quigley. Powodem powstania kolejnych plotek jest nieznajoma młoda kobieta, którą pewnego dnia w zatoce znajduje w krytycznym stanie włoska imigrantka Estelle. Do opieki nad dziewczyną Estelle włącza Mardżan.
Życie miasteczka zmienia też ojciec Mahoney, który nareszcie znajduje upust swojemu temperamentowi i zainteresowaniom ;)

Dla mnie smakowitym dodatkiem są przepisy zamieszczone pod koniec książki. Tytułowy chleb na sodzie (tutaj znajdziecie przepis) przypomina mi pełnoziarnisty chleb z porzeczkami wypiekany w lipcowej piekarni Amber.

globtroter

X, XI, XII