Bardzo lubię chleby orkiszowe, więc po długiej przerwie dołączyłam do piekarni Amber. Na ten tydzień nie potrzebuję dużo pieczywa, więc zaproponowany chleb z kuskusem idealnie wpasowuje się w moje plany. Zdążyłam niemal w ostatniej chwili, bo chleb nadal jest ciepły, a w mieszkaniu pięknie pachnie 😋😊
Składniki:
Krem z ziemniaków to bodaj najłatwiejsza spośród różnych zup - kremów. Zawiera mało składników, jest łatwa i szybka w przygotowaniu, a zimową porą dobrze rozgrzewa i wyśmienicie smakuje. Jest sycąca mimo braku klusek czy dodatków pochodzenia zwierzęcego.
Składniki (na 4 porcje):
Po przeczytaniu "Znachora" Tadeusza Dołęgi - Mostowicza nie mogłam sobie odmówić przyjemności przeczytania kontynuacji działalności bezinteresownego lekarza, czyli "Profesora Wilczura". Widzowie starego, polskiego kina mogą ją obejrzeć w wersji z 1938 r. W główną rolę filmu Michała Waszyńskiego wcielił się niezapomniany Kazimierz Junosza - Stępowski. Film oparty jest jedynie na motywach powieści, nie jest ekranizacją książki.
Dziś zapraszam na kolejną wegańską pieczeń. Jej podstawą są dwa rodzaje soczewicy: czerwona i zielona oraz seler korzeniowy. Muszę - być może nieskromnie - przyznać, że to najlepsza pieczeń, jaką do tej pory przygotowałam. Być może to kwestia składników dobrej jakości, a być może użytych przypraw, a może też wynikać to z doświadczenia. Nieważne, bo pieczeń jest naprawdę warta polecenia.
Składniki:
Przed tak wielkimi dziełami jak np. "Znachor" Tadeusza Dołęgi - Mostowicza zawsze mam obawy. Fabułę zna się z ekranizacji. Ja nawet potrafię powtórzyć niektóre dialogi z filmu z 1982 r. z Jerzym Bińczyckim w roli głównej. Książka kusiła, ale bałam się, że - podobnie do innych książek z tamtych lat - okaże się nie do przejścia. Ale znajoma (Z. - dziękuję 😊) powiedziała, że takiej fance Marii Rodziewiczówny jaką jestem, "Znachor" z pewnością się spodoba, zwłaszcza że Dołęga - Mostowicz napisał go najpierw jako scenariusz do filmu. Ekranizacji doczekał się w 1937 r. po dwukrotnym odrzuceniu scenariusza i późniejszym wydaniu powieści w odcinkach wydawanych w prasie codziennej.
Dziś przyznaję się, że odwiedzając znajomych lub rodzinę, zaglądam do ich biblioteczek w poszukiwaniu książek, których nie czytałam, a chciałabym przeczytać. Są takie tytuły i wydania, po których mój wzrok się tylko prześlizguje. Do takich należy książka Francisa Clifforda pt. "Żegnaj Grosvenor Square". Kieszonkowe wydanie z 1982 r., czyli zadrukowana od pierwszych kartek, małe marginesy i mała czcionka, która najbardziej mnie przeraziła. Ale P. i B. powiedzieli "weź, to świetny kryminał i będziesz zadowolona", więc wzięłam i przeczytałam 😊 I mimo tej malutkiej czcionki, przepadłam 😊
W karnawale na polskim stole nie może zabraknąć faworków/chrustów lub róż karnawałowych. W tym roku postanowiłam zrobić je z ciasta drożdżowego podobnego do algierskich griwech, które w ubiegłym roku bardzo nam smakowały. Zmieniłam klasyczny środek róż i tradycyjną marmoladę z róży zamieniłam na masę budyniową z ryżu jaśminowego, bo ten kolor bardziej przypomina środki żywych róż.
Składniki (na 33 róże):
"Cześć. Masz wolne popołudnie? Możemy wpaść?" - takim pytaniem zostałam wczoraj zaskoczona. Goście są zawsze u mnie mile widziani, więc moja odpowiedź brzmiała "Oczywiście! Zapraszam". A chwilę potem zachodziłam w głowę, co słodkiego przygotować na szybko. W sukurs przyszedł mój stary zeszyt z przepisami, dzięki któremu przypomniałam sobie o smażonych przed laty pączusiach na serku homogenizowanym. Tym razem zrobiłam je z mąki orkiszowej. Przygotowuje się je w tylko 15 minut. Mają miękki i wilgotny miękisz. Szybko znikają z patery. Są idealne na karnawałowy czas, nie tylko na tłusty czwartek 😋
Składniki (na 20-25 pączusiów):
Dawno książka mnie tak nie zaskoczyła, jak ostatnio przeczytana "Hinduska miłość" Javiera Moro. To fabularyzowana historia Anity Delgado, hiszpańskiej tancerki, która została piątą żoną księcia Kapurthali (dzisiejszy Pendżab).
Po książki Gabrieli Gargaś sięgam zawsze bardzo chętnie. Nie inaczej było w okresie świątecznym, gdy mój wybór padła na "Szczęście przy kominku". Dokończyłam ją w styczniu, ale wcześniej nie było czasu, by się podzielić wrażeniami.
