Do tej pory przeczytałam tylko jedną książkę Agaty Przybyłek ("Bądź moim światłem"). Postanowiłam dać pisarce drugą szansę i ze względu na okładkę wybrałam "Jeszcze raz".
Alan przeżywa śmierć Katarzyny i ostatnie dni ich znajomości. Mężczyzna nie może się pozbierać mimo pomocy przyjaciół. Chce wrócić do pracy i faktycznie tak się dzieje, przy czym w tej pracy się zatraca, mieszka w klinice i nie chce wracać do mieszkania.
Agata jest wcześniejszą miłością Alana. Na wiadomość o problemach Alana spieszy do niego z myślą, że może uda się odnowić dawny związek.
Miałam wrażenie, jakbym czytała dwie różne książki zlepione na siłę w jedną.
Historia dzieciństwa i wczesnej młodości Agaty mrozi krew w żyłach. To część, na której można było zbudować dobrą beletrystykę, poruszającą bardzo ważny wątek. Bardzo żałuję, że autorka tego nie wykorzystała, a przeciwnie miałam wrażenie, że zbagatelizowała to, co zaważyło na dalszym życiu Agaty.
Druga część (choć w książce pierwsza) to dorosłe życie Agaty i Alana.
Alana było mi autentycznie żal. Rozumiałam jego rozsypkę i chęć przytłumienia swojej rozpaczy pracą.
Agata... Cóż, jej historia wydaje mi się wyssana z palca. Żeby porywać się na coś takiego, by odzyskać mężczyznę?! Nie sądzę. Dla mnie był to dość infantylny pomysł pisarki, nie bohaterki.
Wracając zaś do Agaty, nie zbuduje się związku na kłamstwie i wymuszaniu współczucia czy litości. Nie zbuduje się też związku, jeśli nie wyczyści się przyszłości. Jeśli miłość ma być prawdziwa, musi być oparta na szczerości, prawdzie i zaufaniu obu stron. Jeśli tego zabraknie, nie będzie miłości. Jeśli człowiek będzie oszukiwał w związku tak jak Agata, to skończy się to źle i ma to znamiona obsesji.
Poza tym myślenie, że można byłoby przypodobać się mężczyźnie, gdyby znało się poprzednią jego miłość i mogło się do niej upodobnić - dla mnie dziecinne. Przecież Alan wcześniej, przed poznaniem Katarzyny kochał Agatę.
Ogólnie książka nie przypadła mi do gustu już od mementu, gdy zorientowałam się, że akcja dzieje się w Stanach Zjednoczonych (po co?). Po drugie historia dorosłej Agaty zniszczyła wszystko, co mogło być wartościowe i wróżyło piękną przyjaźń. A po trzecie - niewykorzystany przez pisarkę potencjał historii dzieciństwa Agaty.
6/2025 (360 str.)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Chętnie poznam Twoje zdanie na temat tego wpisu lub przepisu. Zostawisz kilka słów w komentarzu?
Dziękuję, również za lajki na fb oraz serduszka na Instagramie :-)
Komentarze z lokowaniem produktów nie będą publikowane.