Lobio

Lobio jest aromatyczną, wegańską i bezglutenową potrawą gruzińską. Jej nazwa oznacza po prostu fasolę, dlatego w każdym domu może inaczej smakować i być podawana na inny sposób. Tym razem przygotowałam w postaci gulaszu lub - jak kto woli - dania jednogarnkowego. Lobio najlepiej przygotować dzień wcześniej, by smaki przegryzły się przez noc. Wtedy smakuje zdecydowanie lepiej. Moja wersja uwzględnia jesienno-zimowy dodatek, który sprawia, że potrawa jest bogata w przeróżne składniki mineralne. Jeśli macie obawy co do efektów ubocznych, wykonajcie lobio według poniższego przepisu, uwzględniając sposób gotowania fasoli.

Składniki (na 4 porcje):

300 ml czerwonej lub kolorowej fasoli

2 liście laurowe

4 ziarna ziela angielskiego

duża cebula

2 łyżki oleju do smażenia

100 ml soku z granatów

Pasta

4 gałązki natki pietruszki

4 młode liście jarmużu

2 ząbki czosnku

garść orzechów włoskich

łyżeczka ziaren kolendry

pół łyżeczki kozieradki lub kminu rzymskiego

pół łyżeczki chili

pół łyżeczki ziaren czarnego pieprzu

1. 
   Fasolę moczyć przez kilka godzin. Gdy fasola napęcznieje, odlać wodę i przepłukać fasolę na sicie.
2. Zalać fasolę wrzątkiem (powinno być go tyle, by ziarna były w płynie. Zagotować, a potem pogotować ok. 5 minut. Odcedzić.
3. Fasolę ponownie zalać wrzątkiem, by całość zajmowała 1 litr. Dodać liście laurowe i ziele angielskie i gotować fasolę do miękkości.
4. W moździerzu umieścić rozdrobnioną natkę, jarmuż, połowę orzechów, czosnek przeciśnięty przez praskę i przyprawy. Całość utłuc na pastę.
5. W głębokiej patelni zeszklić cebulę pokrojoną w kostkę.
6. Do cebuli dodać miękką fasolę z płynem, resztę orzechów (w całości), sok z granatów i pastę. Dusić do uzyskania konsystencji gulaszu.
7. Lobio można podawać jako zupę, gulasz z pajdą pieczywa lub pastę do chleba. Ja podałam w formie gulaszu z żelaziakami (przepis wkrótce).

-----

Podobne:

pieczeń z fasoli i pietruszki

tawcze grawcze

praliny z fasoli i daktyli