Sos pomidorowo-paprykowy

Przepis na sos pomidorowo-paprykowy publikowałam już w pierwszym roku istnienia bloga. Dziś zapraszam na nieco inną wersję, bo z papryk, które wcześniej są pieczone. Sos jest łagodniejszy w smaku od tego z 2015 r. Zimą będzie można go doprawić według uznania, bo wiadomo, że latem i zimą mamy zupełnie inne upodobania smakowe 😉

Składniki (na ok. 3,5 l sosu):

3 kg pomidorów

6 czerwonych papryk

2 łyżki oleju

łyżka soli

łyżka cukru

150 ml octu 10%

płaska łyżeczka mielonego pieprzu

8 ziaren ziela angielskiego

1. Papryki opłukać i osuszyć. Każdą z nich obtoczyć w oleju i ułożyć na blasze.
2. Blachę z paprykami wstawić do piekarnika włączonego na 200 stopni i piec 30 minut. Wyłączyć piekarnik, a papryki pozostawić w nim na jeszcze ok. 15 minut.
3. Blachę z paprykami wyjąć i odstawić do ostygnięcia.
4. Pomidory sparzyć wrzątkiem i obrać ze skórek. Usunąć z nich szypułki i podzielić na kawałki. Wrzucić do dużego garnka.
5. Z papryk usunąć skórki i gniazda nasienne.
6. Do pomidorów dodać ziele angielskie, papryki i sos, który z nich wycieka.
7. Całość podgrzewać na palniku o średniej mocy pod przykryciem, mieszając od czasu do czasu.
8. Gdy płyn z warzyw zacznie wrzeć, zmniejszyć moc palnika i gotować bez pokrywki do rozgotowania pomidorów. Wyłączyć palnik i odstawić całość do ostygnięcia.
9. Warzywa zmiksować ręcznym blenderem.
10. Do sosu dodać pieprz, sól, cukier i ocet. Ponownie zagotować, zmniejszyć moc palnika i odparowywać do uzyskania żądanej konsystencji. Pamiętać o mieszaniu od czasu do czasu!
11. Ciepły lub zimny (nie gorący) sos przelać do słoików. Zakręcić i pasteryzować, czyli:
12. Na dnie garnka ułożyć ściereczkę. Ustawić na niej słoiki. Do garnka wlać wodę, która powinna sięgać do szyjek słoików. Zagotować, zmniejszyć moc palnika, by woda tylko perkotała i gotować ok. 15 minut.
13. Słoiki ostrożnie wyjąć z garnka na kartkę. Odstawić do powolnego stygnięcia, a potem umieścić w piwnicy lub na półce w dolnej szafce.