Wiecie, że lubię królicze mięso. A najszybszym i najlepszym - moim zdaniem - sposobem na jego przygotowanie jest pieczenie. Tym razem piekłam w piwie (wciąż boję się pić alkohol, bo jak tu się poruszać o kulach, gdy szumi w głowie) z dodatkiem miodu i kwaskowatej melasy z granatem. Mięso zjedzone szybciutko. Pozostała jeszcze galaretka, która wytworzyła się z sosu na dnie naczynia. Idealna dla moich ścięgien i więzadeł ;)
Składniki:
tusza królicza
czubata łyżeczka suszonego czosnku
ostra papryka węgierska w proszku (jest łagodniejsza od chili)
sól
pieprz (niewiele, tylko dla zapachu)
2-3 łyżki oleju
ok. 250 ml jasnego piwa
łyżka miodu (jasnego)
łyżka melasy z granatem (jest kwaskowata, mało słodka)
- Króliczą tuszę umieścić w naczyniu żaroodpornym.
- Polać olejem i posypać przyprawami z obu stron.
- Wstawić do lodówki pod przykryciem na całą dobę. To ważne, by królik po upieczeniu nie był suchy.
- W połowie czasu odwrócić królika, by olej pokrył go z drugiej strony.
- Przed pieczeniem ponownie odwrócić królika i polać go melasą.
- Wlać do naczynia piwo (królik powinien być zanurzony w piwie do ok. połowy) i dodać miód, rozmieszczając go w różnych miejscach naczynia.
- Wstawić do piekarnika pod przykryciem. Ustawić temperaturę na 180 stopni C.
- Piec 1,5-2 godziny, w połowie czasu odwracając mięso. Po upieczeniu mięso powinno odchodzić od kości.
- Podawać gorące mięso z dowolnymi sałatkami i surówkami. Polać sosem z naczynia.
-----
Podobne:
 |
| Golonka w piwie i miodzie |
 |
| Królik pieczony w winie |
 |
| Pieczony królik maślany |
Główny bohater, alkoholik, , po otrzymaniu zdjęcia ślubnego swojej córki postanawia opuścić ten padół. Zdaje sobie bowiem sprawę, że przestał być kimś bliskim zarówno dla swojej byłej żony, jak i dla ukochanej córki, skoro nie został zaproszony, a jedynie powiadomiony o tym, że córka wyszła za mąż.
Postanawia popełnić samobójstwo w miejscowości, w której się wychował. Dlatego jedzie do swojego rodzinnego domu. Ponieważ przeoczył zjazd z autostrady, zakręca i jedzie pod prąd. Wpada pod ciężarówkę, ale udaje mu się ujść z życiem. Potem postanawia rzucić się z wieży ciśnień, na którą wspinali się z kolegami w dzieciństwie. Po upadku czuje olbrzymi ból, a dodatkowo słyszy i widzi swoją matkę, która zmarła wiele lat temu. Zaczynają ze sobą rozmawiać i przypominać sobie różne zdarzenia. Przy okazji wyjaśnia się sprawa rozwodu rodziców bohatera.
Od dawna szukałam tak mądrej i napisanej bez patosu książki o przemijaniu. Nie zawiodłam się! Polecam!
 |
| Wyzwanie u Ejotka |
Nie wiem czy nie mam przypadkiem tej książki... Nie czytałam, ale Twoje porównanie do Coelho mnie trochę zmartwiło, bo jego twórczość od mnie nie przemówiła...
OdpowiedzUsuńKurczę, tyle tu napisałam u Ciebie komentarzy, że już nie pamiętam gdzie się spodziewać ewentualnych odpowiedzi... :)
A tego królika muszę zapamiętać, że u Ciebie jest przepis, jak mi się trafi to tak go zrobię :)
Patrzyłam też na pieczarkową bo za mną chodzi, ale z kolei Twój przepis to nie to na co mam smak... muszę pogrzebać dalej... Choć i tak narazie nie zrobię, bo dziś mi blokadę w stopę dali i konam z bólu...
Nie zrazaj się do tej książki z powodu mojego porównania. Nie ma w niej nawału filozofii, jak u Coelho. Szybko się czyta, więc nawet jeśli Ci się nie spodoba, nie będziesz mieć poczucia straconego czasu.
UsuńA z przepisów korzystaj do woli :)
Ok, to zapamiętam, że jednak jest ciut lepiej niż z filozofem :)
UsuńTak tylko z nogą będzie lepiej i mnie natchnie to na bank skorzystam :)
Pogoda nie sprzyja naszej rekonwalescencji, więc dużo zdrowia życzę :)
UsuńBardzo się cieszę, że zajrzałam do twojego bloga, widzę tu mnóstwo przepisów dla moich alergików :)
OdpowiedzUsuńPodarowałam tę książkę teściowej na dzień matki w ubiegłym roku. Jeszcze jej nie przeczytała, ale co jakiś czas zachwyca się tylną okładką ;)
Cieszę się, że blog się przyda :) Zapraszam do częstego zaglądania.
Usuń