Wegański krem z dyni i "Ostatni dzień roku"

Może wczorajsza mroźna, ale słoneczna pogoda natchnęła Was na wielkie przedświąteczne porządki z myciem balkonów i okien włącznie oraz opatulaniem roślin na zimę? Na rozgrzanie proponuję szybką zupę-krem z dyni,którą na pewno macie jeszcze gdzieś w zapasach albo znajdziecie na bazarze. Przed Świętami macie pewnie pełne ręce roboty, więc taka zupa może się okazać zbawienna - nie tylko jest szybka i rozgrzewa, ale dzięki swej konsystencji jest pożywna.

Składniki (na 4 porcje):


600 g dyni
duża puszka (400 ml) mleka kokosowego
200 ml wody, którą płuczemy puszkę z mlekiem
2 papryczki chili (u mnie suszone)
1 cebula
2 cm świeżego imbiru
pół łyżeczki suszonego rozmarynu
2 gwiazdki anyżu
łyżka oleju do smażenia
sól

1. Dynię obrać ze skóry i pokroić w kostkę.
2. Cebulę obrać i pokroić w grubą kostkę.
3. Z papryczek chili wyjmujemy pestki. 
4. W garnku o grubym dnie na lekko rozgrzanym oleju zeszklić cebulę i czosnek.
5. Dodać pokrojoną dynię. 
6. Podsmażyć i zalać mlekiem kokosowym oraz wodą z płukania puszki.
7. Dodać anyż, rozmaryn, starty imbir i suszone papryczki. 
8. Gotować ok. kwadransa, by dynia zmiękła.
9. Gdy całość trochę przestygnie, wyjąć anyż i całość zmiksować.
10. Doprawić zupę solą. 
11. Ewentualnie podgrzać przed podaniem.

"Ostatni dzień roku" Katarzyny Misiołek to książka, która na długo pozostaje w pamięci. Niech Was nie zwiedzie okładka! Wcale nie jest tak słodko, nastrojowo i ciepło 😌 A jednak książkę warto przeczytać.

Jest ostatni dzień roku. Magda i Bartek szykują się do wyjścia na sylwestrową imprezę, gdy wpada do nich Kuba, mąż Moniki (siostry Magdy). Okazuje się, że kobieta wyszła z domu po południu, zabierając ze sobą klucze i portfel, a zostawiając torebkę, telefon, kluczyki do samochodu i inne drobiazgi potrzebne na co dzień kobiecie. Cała trójka przeszukuje różne miejsca i szpitale w poszukiwaniu Moniki. Do rana jednak jej nie znajdują. Magda zawiadamia rodziców następnego dnia. Zgłaszają też zaginięcie na policji.
Od tego czasu trwa rodzinna tragedia, w której każdy z bliskich Moniki różnie sobie radzi, a niektórzy właściwie sobie nie radzą przez długie miesiące. Najgorsza jest dla nich niepewność. Policja wdraża śledztwo, ale nic ono nie daje. Rozwieszanie plakatów w różnych miejscach też nie pomaga. Magda wydaje się osobą najbardziej poszkodowaną i najtrudniej radzącą sobie z zaginięciem siostry - rezygnuje ze studiów, a potem wiedzie życie niemal na krawędzi.

Książka jest bardzo smutna. Przepełnia ją niepewność, brak nadziei na lepsze i niesamowita samotność Magdy. Bo rodzinę ta tragedia rozbija i każdy żyje własnym życiem. Jak sobie radzić w takiej sytuacji bez wsparcia najbliższych? Ja sobie tego nie wyobrażam.

grudniowe szaleństwo

X, XI, XII